کد مطلب:193207 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:92
تأویل این آیه: «ریشه ی آن (در زمین) ثابت، و شاخه ی آن در آسمان است»! چیست؟
عمرو بن یزید سابری گوید: از امام صادق - علیه السلام - درباره ی تأویل این آیه: (أصلها ثابت و فرعها فی السماء) [1] «ریشه ی آن (در زمین) ثابت و شاخه ی آن در آسمان است» سؤال كردم.
حضرت فرمود: اصل آن رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - و فرع او امیرالمؤمنین علی - علیه السلام - و حسن و حسین - علیهماالسلام - میوه ی آن، و نه نفر از فرزندان حسین - علیه السلام - شاخه های آن، و شیعه برگهای او.
به خدا قسم؛ هرگاه یكی از شیعیان می میرد یكی از برگهای آن درخت می افتد.
گفتم: فرمایش خدای عزوجل: (تؤتی أكلها كل حین) [2] «هر زمان میوه ی خود را
[ صفحه 254]
می دهد» چه معنی دارد؟
حضرت فرمود: مراد آن چیزی است كه از ناحیه ی علم امام برای شما در هر حج و عمره صادر می شود. [3] .
حضرت فرمود: اصل آن رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - و فرع او امیرالمؤمنین علی - علیه السلام - و حسن و حسین - علیهماالسلام - میوه ی آن، و نه نفر از فرزندان حسین - علیه السلام - شاخه های آن، و شیعه برگهای او.
به خدا قسم؛ هرگاه یكی از شیعیان می میرد یكی از برگهای آن درخت می افتد.
گفتم: فرمایش خدای عزوجل: (تؤتی أكلها كل حین) [2] «هر زمان میوه ی خود را
[ صفحه 254]
می دهد» چه معنی دارد؟
حضرت فرمود: مراد آن چیزی است كه از ناحیه ی علم امام برای شما در هر حج و عمره صادر می شود. [3] .
[1] سوره ي ابراهيم آيه ي 24.
[2] سوره ي ابراهيم آيه ي 25.
[3] تفسير العياشي 1: 102، بحارالأنوار: ج 24 ص 159 ح 1.